Wycofać się z obietnicy, którą ktoś inny złożył w naszym imieniu to żaden grzech. Odejść od ołtarza, zanim złoży się świętą przysięgę człowiekowi, nawet najlepszemu, który jednak budzi w nas obawę lub niechęć, to żaden grzech. Pragnienie złączenia swego losu z losem kogoś, kto jest nam drogi, to też nie jest grzech, a najzwyklejsze ludzkie prawo. Wszystko co dobre kiedyś się kończy… Czytaj dalej
Jedna nic nieznacząca chwila potrafi uruchomić lawinę zdarzeń, tych spektakularnych i tych zwyczajnie pospolitych. Wystarczy tylko patrzeć i dostrzec… To już jest koniec Tak to już bywa, gdy czyta się serię. Po każdym przeczytanym tomie zawsze mam niedosyt i czekam na kontynuację losów bohaterów. I tak było w przypadku serii Na Podlasiu Agnieszki Panasiuk. Przeczytałam “Antonię” i “Cecylię” z dużym zainteresowaniem. Dlatego bardzo ucieszyłam się, że mogłam… Czytaj dalej
Cieszę się, że idea moja zyskała tylu zwolenników. Nic nie jest tak potrzebne naszemu narodowi w tej ciemnej zaborczej nocy, jak wiedza. Kto ma wiedzę, nie zazna nigdy biedy ni trwogi. Po temu dzieci nasze od małego uczyć należy (…) Oczywiste rzeczy łatwo umykają, a błędne nauczanie pisania więcej może przynieść szkody niż pożytku. Znać musimy podstawy, by tę pracę u podstaw prowadzić. Kilka… Czytaj dalej
Na progu weselnego domu na młode małżeństwo czekali rodzice z chlebem, solą i wódką. Druhny każdemu z gości przypięły zrobiony wczorajszym wieczorem bukiecik. Kilka słów tytułem wprowadzenia Dzisiaj zabieram was w podróż w czasie do roku 1869. Będziemy towarzyszyć Antonii w poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi. Sprawa jest o tyle trudna, że młoda kobieta jest zdana sama na siebie. Jest sierotą, która sama musi… Czytaj dalej
