Nie da się w życiu wszystkiego przeliczyć na pieniądze, które dziś są, zaś jutro może ich nie być. W życiu chodzi o coś więcej.
Czas
Czas, to coś, co nie możemy zobaczyć, ale odczuwamy skutki jego upływu. Czasami wydaje się nam, że mamy bardzo dużo czasu i odkładamy wiele spraw na bliżej nieokreśloną przyszłość. Tłumaczymy się, że nie teraz, trzeba poczekać na lepszą okazję. Tylko kiedy to jest? Jak mamy ocenić, że właśnie jest najlepszy moment na realizowanie swoich marzeń, sprawianie sobie przyjemności i przede wszystkim na rozmowy z bliskimi nam osobami. Docenianie tego co posiadamy i potrafimy cieszyć się każdym dniem.
Może warto zmienić swoje nastawienie co do swoich planów i żyć tak, jakby to był ostatni dzień. Cieszmy się z najmniejszej przyjemności, bądźmy życzliwi dla innych.
Tak starali się żyć mieszkańcy domu spokojnej starości z powieści „Kiedy czasu już dla nas nie będzie” Marty Nowik. Każdą okazję starają się tak wykorzystać, by sprawić sobie radość na miarę swoich możliwości.
(…) życie bardzo szybko przemija i nie pyta nas o zdanie. Zawsze może nie być jutra. Każdy dzień może być naszym ostatnim. Dlatego bardzo cię proszę, ciesz się życiem, mój aniołku… Kochaj, bo bez miłości to życie jest nic niewarte…
Młodość, starość, przyjaźń i czas
Czas między młodością a starością wydaje się bardzo odległy. W obecnym kulcie młodości staramy się nie przyjmować do wiadomości, że kiedyś i my będziemy starzy. I nic nie pomoże, żadne cudowne kosmetyki czy zabiegi odmładzające.
Seniorzy mają bardzo wiele do zaoferowania młodszemu pokoleniu, o czym przekonała się Julia, młoda kobieta, która zamieszkała wraz z seniorami. Na początku była wobec nich nieufna i traktowała ich z dużym dystansem. Jednak z czasem przekonała się, że są to osoby, które chętnie dzielą się z nią swoim doświadczeniem życiowym i dyskretnie wskazują rozwiązania problemów. Pada też wiele gorzkich słów z ust pensjonariuszy:
– To my ci dziękujemy, że jesteś z nami i nie przestraszyłaś się Domu Pogodnej Starości (…) Dobrze wiemy, że uważają nas za dziwaków, zużytych staruchów czy nikomu nie potrzebne odpady społeczne (…)
– Co wy mówicie?! Przestańcie gadać głupoty! Jesteście potrzebne! Ja was potrzebuję! Czuję się tu u was tak, jakbym była w domu i jakbym odnalazła swoje miejsce na świecie.Bardzo mi się podobało, gdy Julia określiła starsze panie jako dziewczyny:
Dziewczyny, dopiero teraz to widzę, że do tej pory nie miałam takich czadowych kumpeli na dobre i złe, jakimi dla mnie jesteście wy! (…) I co z tego, że jesteście stare i pomarszczone? To dla mnie nie ma znaczenia! Ja też przecież taka kiedyś będę!
A seniorzy mimo, że mieli spore doświadczenie życiowe, to pozwolili Julii popełniać błędy młodości. Bo nic nas tak skutecznie nie uczy jak nauka na własnych błędach. I nic tego nie zmieni, żadne pouczające gadki i stawianie za wzór własnych błędów. Każdy z nas musi popełnić swoje błędy i na ich podstawie wyciągnąć wnioski.
Nie nam ich oceniać, nie nam. Są młodzi. Mają prawo do własnego szczęścia, do swoich, nawet złych, wyborów i porażek, do błędów i głupot młodości. Zobacz, że każde pokolenie popełnia ciągle te same błędy.
Nie zostawię cię, czy tego chcesz czy nie. Od tego są prawdziwi przyjaciele, aby być obok, właśnie wtedy, gdy jest naprawdę ciężko.
Podsumowanie
Serdecznie zapraszam was do świata seniorów, którzy nie jedno mogą zaproponować młodszemu pokoleniu. Chętnie służą radą, ale jej narzucają. Dają propozycję i czekają jaką podejmiemy decyzję. Powieść jest pełna emocji, często bardzo sprzecznych. I chociaż staruszkowie są głównymi bohaterami, to w pewnym momencie na plan pierwszy wysuwa się Julia, młoda kobieta, która stara się uporządkować swoje życie.
„Kiedy czasu dla nas nie będzie” to historia o samotności, odrzuceniu, ale też o nadziei, że kiedyś będzie dobrze. Autorka jak mantrę powtarza „Kiedy czasu dla nas nie będzie”, ponieważ nikt z nas nie wie co go czeka za chwilę, dzień, miesiąc… Dlatego wykorzystajmy dany nam czas na rozmowę z najbliższymi, ale też spełniajmy swoje marzenia, póki nam zdrowie dopisuje. Szanujmy seniorów, bo sami nimi będziemy. A przykład jaki dajemy naszym dzieciom, to kiedyś one odpłacą nam tym samym.
Jeżeli lubicie czytać o seniorach, to koniecznie sięgnijcie po „Szczęśliwą Przystań” i „Po tej stronie księżyca” Pawła Jaszczuka.
Dziękuję autorce za egzemplarz do recenzji.
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią, może Was moja opinia do tego skłoni. Czekam na Wasze komentarze.
Książka zostaje dopisana do naszej listy przeczytanych książek.
tytuł: Kiedy czasu dla nas nie będzie
autor: Marta Nowik
wydawnictwo: Novae Res
data wydania: 6.10.2022
ilość stron: 284
ocena: 7/10
