Anna… historii rodu ciąg dalszy
– Droga do prawdy bywa wyboista i nie zawsze rosną przy niej kwiaty, ale daje mocniejsze oparcie dla stóp.
– Nie rozumiem co masz na myśli.
– To, że nawet najbardziej kwieciste kłamstwa zawsze pozostaną kłamstwami, a na kłamstwach nie da się zbudować nic trwałego, zwłaszcza przyszłości.
Wojna
Wojna… jej odgłosy nadal pobrzmiewają na Kresach.
Historia rodziny Ostojańskich trwa. I chociaż wojna zakończyła się, to dla wielu mieszkańców Prus Wschodnich i Kresów trwa nadal. Ludzie nadal drżą o swoje życie, brakuje wszystkiego, a terror, który szerzy Armia Czerwona przeraża. Nikt nie może czuć się bezpieczny. Wojsko sowieckie nie zna litości dla nikogo.
Anna, córka Marii, mimo młodego wieku musi zadbać o siebie i przyrodnie młodsze rodzeństwo. Ryzykując życiem codziennie stara się zdobyć jedzenie. W jednej z takich wypraw ginie jej ciotka Lotte. W niedługim czasie umiera jej macocha, na której dokonano zbiorowego gwałtu. Dziewczynka czuje się coraz bardziej zaszczuta. Jednak nie poddaje się i ciągle szuka rozwiązania trudnej sytuacji w jakiej znalazła się wraz z braćmi.
Wilcze dzieci
Anna ukrywa się w lesie wraz z innymi dziećmi. Tworzą bardzo dobrze zorganizowaną grupę, w której każde dziecko ma wyznaczone zadania. Jednak strach przed złapaniem ich przez Sowietów jest ogromny. Żołnierze urządzają polowania na niemieckie dzieci zwane wilczymi dziećmi. Jedne od razu zabijają, starsze dzieci umieszczają w obozach pracy, w których za głodowe porcje żywieniowe mają pracować ponad siły. Młodsze dzieci trafiają do sierocińców, w których opiekunowie znęcają się nad nimi, dlatego że są Niemcami. Dramat dzieci trwa, przeżyją tylko odporni psychicznie i tacy, którzy wykażą się sprytem i determinacją.
Rodzina
Mimo trudnych czasów powojennych, ludzie chcą prowadzić normalne życie. Zakładać rodziny i wychowywać w spokoju dzieci. Jednak rzeczywistość, w której przyszło im żyć szybko weryfikuje ich marzenia. Na kobietach spoczywa obowiązek utrzymania rodzin, bo mężczyźni albo walczą w partyzantce, albo są skazani na sowieckie więzienia lub zginęli w trakcie działań wojennych. I tak trudnych czas małżonkowie muszą sobie bezgranicznie ufać i wierzyć, że pewnego dnia ich rodziny będą mogły żyć w bezpiecznym kraju.
Mężczyźni zazwyczaj nie lubią nawet hipotetycznej konkurencji, ale związki, które nie opierają się na wzajemnym zaufaniu, takie, w których jedna strona musi się naginać, by spełnić oczekiwania drugiej, i tak prędzej czy później skazane są na niepowodzenie.
Trudna i przemilczana historia
O historii wilczych dzieciach po raz pierwszy przeczytałam w “Annie. Gorzki smak miodu”. Nie kojarzę by w podręcznikach do historii były chociaż małe wzmianki. Także o prześladowaniach Polaków, którzy mieszkali na Kresach. Dla nich wojna trwała nadal. Terror sowiecki dał się we znaki nie tylko partyzantom i oddziałom AK, ale też ludności cywilnej. Jest przerażający fragment historii naszego kraju, o którym nie wiele się mówi.
Autorka z dbałością o szczegóły oddała realia okresu powojennego na Kresach. Opowiadając o Ostojańskich pokazała jak wielką cenę musieli zapłacić członkowie rodziny po wojnie. Jak okrutnie obszedł się z nimi los. Jedni za chęć posiadania wolnej Polski, przypłacili to śmiercią lub ciężkim więzieniem na Syberii. Wybory życiowe były też przyczyną nieporozumień wśród rodzeństwa. Często podejmowane decyzje przez Ostojańskich wzbudzały wiele kontrowersji. Maria by ratować swoją córkę, postanowiła wyjść za Rosjanina, który miał wpływy we władzach radzieckich. Jednak mariaż z Siergiejem nie zmienił Marii. Kobieta nadal pielęgnowała polskość w swojej rodzinie. I chociaż Anna starała się odciąć od polskich korzeni z powodu wydarzeń, których doświadczyła po wojnie, to Maria nie poddawała się i przypominała córce historię rodu.
Podsumowanie
Okres tuż po wojnie był nie mniej trudny niż czas wojny. Ludzie żyli w strachu, walcząc każdego dnia o przetrwanie. Wiele rodzin zostało rozdzielonych, wiele osób zostało zabitych lub wysłanych do kolonii karnych lub obozów pracy na Syberii. Trauma przeżyć odcisnęła się na psychice każdego, kto żył w tamtym czasie. W bardzo trudnym położeniu znalazły się kobiety i dziewczęta, które często padały ofiarami gwałtów dokonywanych przez Sowietów. Emocje, które towarzyszą czytelnikowi w trakcie lektury są bardzo skrajne. Często czułam przerażenie i szok, gdy czytałam o losach bohaterów. Los dzieci bardzo mocno mną poruszył, ponieważ żadne dziecko nie zasługuje na to by być źle traktowane.
- Oleńka. Panienka z Białego Dworu t.1 opinia
- Franka. W obcym domu t. 2 opinia
- Maria. Dziewczyna z kwiatem we włosach t.3 opinia
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią,
może moja opinia Was do tego skłoni.
- Tytuł: Anna. Gorzki smak miodu t.4
- cykl: Wiek miłości, wiek nienawiści
- autor: Wioletta Sawicka
- data wydania: 10 sierpnia 2021
- wydawnictwo: Prószyński s-ka
- ilość stron: 400
- ocena: 10/10
