Lata doświadczenia nauczyły mnie życia w ciągłej iluzji i bezustannego zakładania masek. Obiecałam sobie, że już nigdy nie pokażę, jaka jestem naprawdę, i nie okażę własnej słabości, bo w moim świecie – pełnym dramatów i rozczarowań – nie było miejsca na bycie słabym.
Wprowadzenie
Poznajemy dziewczynę, opowiadającej o przeszłości, która ją ukształtowała i rzuciła cień na jej teraźniejszość. Niektóre fragmenty w tej historii was zaszokują. Inne wzburzą lub ukażą bezsilność każdego z nas. Iga wprowadza nas krok po kroku do swojego świata, odsłaniając przed nami swoje myśli oraz surową ocenę swoich postępowań.
Dzieciństwo.
Główna bohaterka od dziecka musiała być twarda i dbać o siebie. Radziła sobie najlepiej jak mogła. Ojciec rządził twardą ręką. Dziewczyna czuła się niewarta uwagi i gdyby mogła stałaby się niewidoczna, jedynie w matce mogła znaleźć zrozumienie.
Przechodzimy z główną bohaterką wiele zawirowań, poznając jej myśli oraz spojrzenie na świat. Wspomnienia z dzieciństwa, które przy różnych okazjach odbijają się echem w głowie Igi, dają możliwość zrozumienia postępowania bohaterki. Z kart tej historii wydziera smutna prawda o tym, że człowiek może liczyć tylko na siebie. Niby wszyscy wiedzą co się dzieje w najbliższym otoczeniu, ale nikt się nie wtrąca, ponieważ uważa że nie jest to jego problem. Przecież z zewnątrz wszystko wygląda dobrze. Dopiero za zamkniętymi drzwiami rozgrywa się dramat.
Niestety od przeszłości nie da się uciec. Nie da się o niej zapomnieć ani jak za sprawą czarodziejskiej różdżki wymazać jej całkowicie z pamięci. W pewnym momencie – najczęściej kiedy człowiek najmniej się tego spodziewa – przeszłość i tak wróci, bo musi zebrać swoje żniwo. Nie da się naprawić czegoś, co było popsute przez dziesięciolecia…
W głowie głównej bohaterki.
Czytając “Figurkę z porcelany” poznałam niezwykle poruszającą historię, w której ogromne znaczenie mają wspomnienia z dzieciństwa. Odczuwałam całą gamę emocji, które towarzyszyły bohaterce m.in.: jej lęki, niepewność i strach. Iga starała się dla osób postronnych zachować pogodną twarz. Niestety nie zawsze, to co widzimy i słyszymy jest prawdą. Często ludzie przybierają maski, by ukryć dramat, którego doświadczają w domu ze strony najbliższych im osób. Doświadczenia z dzieciństwa mają ogromny wpływ na to, jakimi osobami stajemy się w dorosłym życiu. To trudna historia pełna skrajności, niepewności i strachu, a zarazem bardzo uniwersalna, ponieważ wielu czytelników odnajdzie w niej swoje przeżycia, o których chce zapomnieć.
Bo przecież życie nie jest prostą, która wiedzie do samego końca – to byłoby zupełnie bez sensu. Życie to wzloty i upadki, to radość i niepokój, to wiosna i zima. Moja zima trwała przez prawie dwie dekady, więc teraz czas najwyższy, żeby świat zaczął wreszcie budzić się do życia.
To historia o mechanizmach działania, które wpływają na naszą psychikę. Autorka zwraca naszą uwagę na wyuczone odruchy i wpojone zasady. Pochyla się nad świadomością własnych wad i zalet oraz mówi o akceptacji siebie. Przy tej historii przelewa się przez nas złość, strach i poczucie niesprawiedliwości. Ale jest to też powieść dająca możliwość zrozumienia innych ludzi, ponieważ nie każdy miał w życiu lekko. Wiele rodzina jest dalekie od ideału. Spore grono osób uważa, że ma skazę na swoim wizerunku, którą widzą tylko oni sami.
Nie lubię, kiedy ktoś mówi, że jestem uparta. Wolę słowo „zdeterminowana”. Chyba lepiej odzwierciedla moją naturę. Ani razu nie dostałam niczego za darmo, o wszystko musiałam walczyć z życiem i przeciwnościami losu. Nauczyłam się, że jeśli nie zadziałam, nigdy niczego nie osiągnę, że to tylko ode mnie samej zależy, jak wygląda mój świat
Trudny temat
Opisana historia Igi wstrząśnie wami i skłoni do refleksji. W powieści został poruszony trudny temat przemocy psychicznej i jej wpływu na dalsze losy osoby, która była jej ofiarą. Jest to problem o którym najczęściej się milczy. Ofiara chce o przeszłości zapomnieć, lecz niestety jest ona naszą nierozerwalną częścią życia człowieka. Mimo doznanego zła, tli się w tej historii iskierka nadziei. Przed Igą jest dużo pracy nad zrozumieniem siebie i zaakceptowaniem. Historia zostanie z wami na dłużej i będzie szeptać z tyłu głowy, że wasze czyny jako rodziców kształtują przyszłość dziecka, które chłonie dobro i zło.
Już w dzieciństwie zostajemy zaopatrzeni w cały zestaw młodego podróżnika przez życie. Rodzice wrzucają nam do plecaka różne rzeczy, które – jak uważają – potem będą mogły nam się przydać w przyszłości. W moim plecaku z jednej strony były z miłością przygotowane przez mamę kanapki, świeża woda i ciepły koc na wypadek mrozów, a z drugiej podarowana przez ojca broń, naładowana ostrą amunicją i gotowa do użycia.
To historia inna niż wzruszająca “Zapomniana piosenka” czy pozytywna i radosna “Zielona 13” lub zakręcone perypetie w “Narzeczona z second handu“. Pewnie Agata Bizuk jeszcze nie raz nas zaskoczy…
Dziękujemy autorce oraz Wydawnictwu Dragon za możliwość objęcia tej powieści patronatem.
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami. Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią,
może moja opinia Was do tego skłoni.
- Tytuł: Figurka z porcelany
- autor: Agata Bizuk
- data wydania: 19 maj 2021
- wydawnictwo: Dragon
- ilość stron: 304
- ocena: 9/10
Dzięki za recenzję. Gratuluję patronatu. Powieść jest na mojej liście. Może kiedyś ją kupię.