Bo dziadek ma na wszystko czas, którego zabrakło ojcu, nie z jego winy. Ten pierwszy ma komfort widywania się z wnuczką akurat z taką częstotliwością, by obydwojgu było wygodnie i by zdążyli się stęsknić.
Dziadek
Dziadek, to człowiek instytucja i często dla wnucząt jest wyrocznią i ostoją. To on ma dla nich czas i anielskie pokłady cierpliwości, których nie miał dla własnych dzieci. Dzięki wnukom czuje się młody i potrzebny, i nie inaczej było w rodzinie Skórzewskich. Jan nie widział świata poza Emilką i odwrotnie. Stanowili idealny duet dziadka i wnuczki, a ich zażyła relacja budziła zazdrość w ojcu Emilki. I ta sielanka trwałaby w nieskończoność, gdyby pewnego dnia dziewczynka nie zachorowała. Diagnoza była szokiem dla rodziny, ale nie to było najgorsze. Świadomość, że aby uratować dziewczynkę będzie trzeba zebrać kilka milionów złotych. Kwota niewyobrażalna dla przeciętnego Polaka. I mimo szczerych chęci i spieniężeniu swojego majątku, to rodzice Emilki nie byli w stanie zebrać takiej kwoty. Uruchomione zbiórki nie przynosiły zamierzonych efektów. Dlatego Jan Skórzewski postanowił zadziałać po swojemu i zdobyć dla wnuczki majątek, który uratuje jej życie.
Rafał Junosza Piotrowski podarował czytelnikowi historię o wielkiej miłości dziadka do wnuczki. Pokazał, że człowiek postawiony w trudnej sytuacji jest w stanie zrobić wszystko by ratować siebie i swoich najbliższych. Czasami za cenę rozstania i braku kontaktu z rodziną.
W powieści „Dziadek” splata się wiele wątków, dlatego tę książkę należy czytać bardzo uważnie. W dodatku występuje duże grono bohaterów, z których jedni są tylko na chwilę, a inni będą nam towarzyszyć przez dłuższy czas. Dodatkowym smaczkiem jest zaproszenie nas za kulisy działań wywiadu obcych państw. Okazuje się, że jest to sieć, o której wiedzą inne wywiady i często sobie pomagają. Jednak ta pomoc też ma swoją cenę. A osoby zaangażowane jako szpiedzy nie rzadko muszą zrezygnować ze swojej rodziny w imię wyższych celów.
Akcja powieści dzieje się dwutorowo kiedyś i dziś, tylko to dziś to początek lat 90tych XX w. Czas, gdy Polacy zachłystują się kapitalizmem, ponieważ powstają mniejsze i większe firmy prywatne, a do tego napływ aut z Zachodu przyprawia o zawrót głowy. Autor zabrał czytelnika w podróż sentymentalną i przypomniał jak wyglądały realia życia w Polsce tuż po obaleniu muru berlińskiego.
Jedyne co mnie zaskoczyło, to że było tak mało rozdziałów poświęconych bieżących wydarzeniom związanym z Emilką, a tylko początek i koniec. A środek wypełniły burzliwe dzieje Jana Skórzyńskiego, co nie zmienia faktu, że nić porozumienia łącząca dziadka z wnuczką jest trwała i bardzo emocjonalna.
„Dziadek” to powieść o sile więzi rodzinnych, o determinacji i nadziei, że umiera ona ostatnia. Zawsze należy walczyć jeżeli tylko jest szansa wygrania. Znajdziecie tutaj elementy powieści obyczajowej i sensacyjnej, a wisienką na torcie będzie wątek kryminalny.
Książkę otrzymałam od autora.
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią, może Was moja opinia do tego skłoni. Czekam na Wasze komentarze.
Książka zostaje dopisana do naszej listy przeczytanych książek.
- Tytuł: Dziadek
- autor: Rafał Junosza Piotrowski
- data wydania: 22.10.2024
- wydawnictwo: Novae Res
- ilość stron: 536
- ocena: 7/10
