135/20 Amnezja Piotr Wójcik



Amnezja to trzeci tom cyklu Metropolia, akcja historii toczy się na Śląsku, głównie w Katowicach i Chorzowie. Tytuł jak zwykle świetnie oddaje, to co znajdziemy w środku.

Paweł Góralczyk to policjant po przejściach. Ucieczkę od stanu psychicznego i męczących wyrzutów sumienia, znalazł w opioidowym leku przeciwbólowym. W ten stan wprowadził się na zwolnieniu lekarskim w czasie którego leczył ranę brzucha, po ostatniej policyjnej akcji.

Autor opisuje uzależnienie przyrównując je do związku :

„Oczywiście szybko okazało się, że opioidowy kochanek Góralczyka ma też swoje wady. (…) bez wątpienia komisarz Paweł Góralczyk ze swoim przesadnym uporządkowaniem i perfekcjonizmem był doskonałym materiałem na poważnego narkomana.”

Góralczyk budzi się w niedzielę i nie pamięta nic od poprzedniego popołudnia. Co się wtedy stało tego dowiemy się razem z komisarzem przez karty książki, w której prowadzi śledztwo dotyczące osoby z pierwszego tomu.

W tym tomie mamy aż dwa śledztwa, drugie dotyczy zabójstwa artystki prowadzone jest przez Komisarza Bartłomieja Wilczka, którego celem jest pięcie się po szczeblach policyjnej hierarchii. Traktuje ludzi ze źle ukrywaną pogardą a odrobinę respektu czuje do ludzi górujących nad nim i takich którym nie może nic zrobić, jednak gdy sytuacja się zmienia od razu traci resztki szacunku. Jego stan emocjonalny autor określił jaki “lekki wkurw” który towarzyszy mu na stałe. Odniosłam wrażenie, że to człowiek nastawiony na sukces, pogardliwy i pracujący nad sobą głównie fizycznie. Jest to przeciwieństwo komisarza Góralczyka. 

Komisarze nie przepadają za sobą, a w czasie śledztw ciekawe rzeczy wychodzą na jaw….jaki użytek zrobią ze zdobytych informacji? Będzie się działo!



Historia opowiadana jest z punktu widzenia bohaterów, głównie policjantów ale i ludzi związanych z prowadzonymi dochodzeniami. Odnalazłam kilka nawiązań do pierwszej części lecz wszystko jest krótko wyjaśnione dla osób nie znających poprzednich tomów. 

Góralczyk podchodził zawsze do swojego życia metodycznie obmyślał plan i go wdrażał, przez innych oceniany jako introwertyk i perfekcjonista. Jakie zmiany w nim zaszły po tak długim czasie chorobowego na którym uciekał od problemów, popadając w uzależnienie? Jaki to będzie miało wpływ na całą historię? Dwa śledztwa, których akcja przeplata się ze sobą. Dwa różne charaktery oraz sposoby prowadzenia dochodzeń. Co przyniesie splot wydarzeń i gdzie zaprowadzą nas ślady? 

Oczywiście historia nie opiera się tylko na naszych dwóch ulubionych policjantach ale wątki w tle wpływają na śledztwa i są ich nieodzownym elementem które spajają całość i pozwalają czytelnikowi być o krok od policji! Poznamy trochę świat artystów i ich spojrzenia na świat i bliźnich. W związku z tym, nie mogę się powstrzymać żeby podzielić się z Wami dobitnym cytatem: 

„Dupni artyści przekonani, że są stworzeni do wyższych celów. Patrzący na szaraków chodzących do zwyczajnej roboty z lekceważeniem. (…) Potraficie pierdoli* godzinami o rzekomo wybitnych instalacjach, choć każdy normalny człowiek widzi, że to tylko kutas przybity gwoździem do ściany”

Będziecie z rosnącym zainteresowaniem śledzić rozwój wydarzeń, głównie odkrywania prawdy o felernym sobotnim po południu i nocy – które są dziurą w pamięci komisarza. Jest to kluczowy moment w całej opowieści i nie pozwoli Wam ta niewiedza odłożyć książki na bok, bo będziecie jak najszybciej chcieli się dowiedzieć co się stało i rozwiać swoje wątpliwości i pytania, które będą Wam się nasuwać w trakcie czytania. Ja czytałam z niepokojem i niedowierzaniem, chciałam się dowiedzieć i jednocześnie bałam się jakie konsekwencję spadną na bohaterów, gdy wszystko się wyjaśni. Dodatkowo autor podsyca niepokój opisami czarnych wizji i niepewności otumanionego chemikaliami Góralczyka.
Ciągłe napięcie i niepewność krążą w tej historii, kiedy jedna sprawa jest już jasna kolejna wychodzi na przód i zaczyna się nowe rozdanie, nowa ciekawość i strach jak potoczą się losu bohaterów. Zakończenie książki to wisienka na torcie! Ja już nie mogę się doczekać czy i które wątki zostaną pociągnięte dalej, bo u Pana Wójcika nie jest to takie oczywiste :).


Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Dragon.

Poniżej znajdziecie opinie o poprzednich tomach:
“Wina” – kliknij
“Chemik” – kliknij


Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, prosimy podzielcie się z nami swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią,
może moja opinia Was do tego skłoni. 


Czekamy na Wasze komentarze. 
tytuł: Amnezja 
cykl: Metropolia (tom 3)
autor: Piotr Wójcik
wydawnictwo: Dragon
data wydania: 12 listopada 2020
ilość stron: 336
ocena: 9/10
recenzja: Róża
Dodaj do zakładek Link.

Jedna odpowiedź na „135/20 Amnezja Piotr Wójcik

  1. Magdalena Moruś komentarz:

    Uwielbiam serię Metropolia. A w Amnezji się dzieje.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *