Czas… czas… czas… ten cholernie galopujący czas! To on był wszystkiemu winien. Ta odmierzalna materia, od której zależała ludzkość, była często kością ich nieporozumień małżeńskich, a cenne chwile, które powinni pielęgnować kochankowie, gubiły się gdzieś w otchłani obowiązków. Zawsze było coś dużo ważniejsze od…
Puder i stal
Każdy z nas składa się z przeciwieństw. Przywdziewamy różne maski i w zależności od zaistniałej sytuacji raz jesteśmy jak puder – mili, delikatni i empatyczni lub zmieniamy się w stal i jesteśmy – twardzi, nieustępliwi i zdeterminowani. Taka jest też główna bohaterka powieści “Puder i stal” Elżbiety Ceglarek, która jest młodą kobietą, ale już boleśnie doświadczoną przez życie.
Daria vel Dorothy została wychowana przez wujostwo. Zoja i Michael nie tylko zapewnili jej dostatnie życie, ale też wprowadzili ją do świata cyrkowców. Dziewczyna od najmłodszych lat zdobywała szlify jako akrobatka. Nie miała ona sobie równych w akrobacjach cyrkowych, ponieważ Godziny treningów, systematyczność dały znakomite efekty. I chociaż z pozoru nic jej nie brakowało, to gdzieś w głębi duszy tlił się smutek, że nie zna swojej biologicznej rodziny. Bardzo chciała poznać historię rodziny. Ale przede wszystkim chciała znaleźć odpowiedź dlaczego musiała wyjechać z Polski i zamieszkać w Nowym Jorku. Niestety wujostwo nie było skore do zwierzeń. Daria dysponowała strzępkami informacji na temat swojej rodziny. Nadzieję pokładała w wizycie u ciotki z Warszawy.
Jak zakończy się spotkanie Darii z rodziną? Odpowiedź znajdziecie w książce.
Dopiero ekstremalne warunki pokazują kim naprawdę jesteśmy i co w nas drzemie.
Ku przestrodze
Wystarczy jeden szaleniec, który pociągnie za sobą tłumy, by zdobyć władzę nad innymi ludźmi i siać spustoszenie…
Gdy najwyższą wartością staje się nie ludzkie życie lecz ludzka chciwość i rządza posiadania więcej niż Bóg nam przeznaczył, wtedy zaczyna się wojna i już nigdzie nie jest bezpiecznie.
“Puder i stal” to nie tylko powieść obyczajowa, ale też spora dawka historii z okresu II wojny światowej. Autorka posługując się retrospekcją w bardzo ciekawy sposób przybliża czytelnikowi jak wielkim koszmarem dla ludzi była wojna, która rozdzielała rodziny. Wyzwalała w ludziach najgorsze instynkty, ale też pokazywała jak kruche jest ludzkie życie. I mimo doświadczanego strachu i bezradności ludzie starali się w miarę normalnie żyć, kochać i cieszyć się obecnością bliskich im osób.
Czas nie zawsze leczy rany
Ale blask cekinów nie zawsze przynosi szczęście, jest jedynie złudzeniem, które weryfikuje życie.
Każdy z nas popełnia błędy bardziej świadomie lub nie. Czasami błędy można naprawić i zacząć wszystko od nowa. W tym procesie naprawy istotną rolę pełni wybaczenie, które jest jednym z najtrudniejszych stanów emocjonalnych. I chociaż bardzo staramy się, to nie zawsze jest to możliwe, bo ból i zawiedzione zaufanie jakie nam zadano zbyt głęboko w nas tkwią i nie potrafimy wybaczać.
Daria stanęła przed takim wyzwaniem. Jej relacje z Alexem, Stefanem, Zoją, Haliną i Dawidem nie należały do idealnych i każda z tych osób miała ogromny wpływ na to kim stała się Daria. A szczęście bywa złudne i nie zawsze świeci prawdziwym blaskiem.
Nie tak łatwo jednak naprawić błędy, które popełniło się kiedyś. Niektóre tkwią w sercu jak zadra. Zwłaszcza te źle podjęte decyzje mszczą się do końca dni.
Podsumowanie
“Puder i stal” to historia o niezwykłej sile i determinacji, ale też o poszukiwaniu swoich korzeni rodzinnych. Po raz kolejny przekonacie się, że przeszłość ma wpływ na to kim jesteśmy. I chociaż bardzo byśmy chcieli odciąć się od niej, to jest to niemożliwe. Tajemnice, intrygi prędzej czy później zostaną odkryte, a zawiść i zazdrość będą ukarane. Zawiłe losy rodziny Darii mogą być historią wielu rodzin, które doświadczyły dramatu wojennego.
Polecam wam tę powieść, gdy zapragniecie lektury w lżejszym tonie. Emocje, które będą wam towarzyszyć podczas czytania będą bardzo skrajne. Ale to dobrze, bo historia Darii nie da wam tak łatwo o sobie zapomnieć.
Dziękuję Elżbiecie Ceglarek za okazane zaufanie i powierzenie powieści pod patronackie skrzydła Czytam dla przyjemności.
Zapraszam do wysłuchania Rozmowy przy kawie z Elżbietą Ceglarek.
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią, może Was moja opinia do tego skłoni. Czekam na Wasze komentarze.
Książka zostaje dopisana do naszej listy przeczytanych książek.
tytuł: Puder i stal
autor: Elżbieta Ceglarek
wydawnictwo: Literackie białe pióro
data wydania: 10 sierpnia 2022
ilość stron: 238
ocena: 9/10
