Jak żyć w takim świecie, w którym kompletnie nie wiadomo, komu zaufać? To może pozbawić człowieka jakichkolwiek ludzkich odruchów, bo już nikomu nie uwierzy i nie pomoże.
Przychylić ci nieba?
Każdy kto doświadczył prozy życia z drugą osobą z którą tworzy rodzinę i jest odpowiedzialny za dzieci, to wie jakie jest to trudne. Codzienne troski, szybkie tempo życia a do tego nieprzewidziane sytuacje sprawiają, że nie mamy czasu szczerze porozmawiać z mężem, żoną, partnerem, partnerką* (*wybierz właściwie). No po prostu najzwyczajniej brakuje nam siły i czasu. Ciągle mamy wrażenie, że z niczym nie możemy zdążyć i czujemy się winni, że nie potrafimy spełnić oczekiwań członków rodziny. Jest to błędne koło, w które wpada wiele osób, gdyż chcą uchodzić za osoby potrafiące same z wszystkim sobie poradzić. Czasami mamy błędne wyobrażenie o tym jak nas postrzegają oni.
Wspomniane sytuacje nie są obce bohaterom powieści „Dziewczyna z mojego nieba” Krystyny Mirek. Amelia i Jan oraz Iga i Wiktor zmagają się z kryzysami w ich małżeństwach. I chociaż przyczyny powstałych problemów w ich małżeństwach są odmienne, to w pewnym momencie oba związki stoją na rozdrożu z zasadniczym pytaniem: Co dalej? Czy warto walczyć o swoje małżeństwo? A może lepiej odejść i nie mówić nic nikomu?
Co wybiorą bohaterowie? Odpowiedź znajdziecie w „Dziewczynie z mojego nieba”.
Relacje
Autorka stworzyła historię, która może wydarzyć każdemu. Nie łudźmy się, że ktoś ma idealne życie, bo ma dobrą pracę, piękny dom i gromadkę dzieci. Każdy boryka się problemami i tylko od niego zależy jak sobie z nimi poradzi.
Amelia uciekła w pracę ponad jej siły, by udowodnić Janowi, że jest w stanie zarobić na siebie i dzieci. I chociaż zdawała sobie sprawę, że robi to kosztem relacji z dziećmi i mężem, to nie potrafiła tego stanu zmienić. Poczucie winy oraz duma nie pozwalały jej szczerze porozmawiać z mężem. Sytuacja patowa, która miała negatywny wpływ na całą rodzinę.
Natomiast w małżeństwie Igi pojawiły się problemy związane z jej ojcem. Trudne relacje między ojcem a córką, które można określić jako toksyczne miały istotny wpływ na nią i jej małżeństwo. Liczne kłamstwa, manipulacje, obarczanie winną i niekończące wyłudzanie pomocy, tego doświadczyła Iga ze strony ojca. I chociaż próbowała znaleźć złoty środek, to w pewnym momencie pogubiła się.
Wiem, jak to jest, kiedy patrzysz na kogoś i zastanawiasz się, czy mówi prawdę, czy w ogóle jeszcze istnieją takie osoby, które nie kłamią.
Podsumowanie
„Dziewczyna z mojego nieba” to historia, która pokazuje że warto walczyć o siebie i swoją rodzinę. Ale nie można zapominać o zaufaniu i szczerej rozmowie, bo to one stanowią podwaliny udanego związku. Nie warto tłumić w sobie emocje i próbować je rozwiązywać na własną rękę. To nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Przekonał się o tym Jan, który z dnia na dzień został obarczony opieką nad dziećmi, gdy Amelia od świtu do nocy zajęta była pracą.
Warto też zwrócić uwagę na problem alkoholizmu, który dotyka nie tylko osobę pijącą, ale i jego rodzinę. Jest to duży problem społeczny, bo chociaż każde dziecko kiedyś dorasta, to do końca swojego życia będzie zmagał się z syndromem Dorosłego Dziecka Alkoholika. I tego doświadczyła Iga.
Ciekawy jest wątek z zaginionym listem, który mógł odmienić los wielu osób, gdyby dotarł na czas do adresata.
Polecam waszej uwadze historię wypełnioną emocjami, prozą życia, która jest nam bardzo bliska. Z pewnością warto zacząć czytać historię Wiktora i Igi od pierwszego tomu, bo „Dziewczyna z mojego nieba” to już 3 tom.
Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Lekkie.
Jeżeli czytałyście/czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi wrażeniami.
Jeżeli jeszcze nie miałyście/mieliście okazji zapoznać się z jej treścią, może Was moja opinia do tego skłoni. Czekam na Wasze komentarze.
Książkę dopisujemy dopisana do naszej listy przeczytanych książek.
- tytuł: Dziewczyna z mojego nieba
- seria: Wiktor i Iga
- autor: Krystyna Mirek
- ilość stron: 352
- wydawnictwo: Lekkie
- data wydania: 26.04.2023
- ocena: 7/10
